Suzuki koos voor de Cappuccino het klassieke Engelse recept: motor op de vooras, versnellingsbak daarachter, korte cardanas en achterwielaandrijving. Suzuki plaatste de vloeistof gekoelde drie cilinder in lijn voorin en voorzag de motor van tweegas bovenliggende nokkenassen, vier kleppen per cilinder en een uitlaagas drukvulgroep. Uiteraard is er een compleet motormanagement aan boord.

De smeerolie wordt door een warmte-wisselaar gepompt zodat de olie snel op temperatuur komt na de start en niet te heet wordt bij snelle ritten. Suzuki vindt het niet nodig om de zuigerbodems te koelen met een aparte oliestraal, de boring is dan ook slechts 65 mm.

De smeerolie wordt symetrisch over de cilinderkop verdeeld en voedt ook de twaalf hydrailische stelplunjers die de klepspeling van de slepers op een constante waarde houden. Interessant is daarbij dat de smeerolie via het draaipunt van de sleper door een gecalibreerd kanaaltje kan ontsnappen. Daardoor wordt er voor een permanente ontluchting en smering gezorgd. Het koelvloeistofcircuit heeft dan geen bijzonderheden behalve dat het via de warmtewisselaar de smeerolie opwarmt of afkoelt.