Update 16 - December 2015

Enige excuses zijn wel op zijn plaats. De Laverda V6 loopt al enige maanden en u als lezer bent hier nog niet van verwittigd. Hopelijk hebben de rooksignalen u wel eerder bereikt.

De V6 heeft eind april zijn eerste klappen gegeven. Ik had nog een hele lijst met punten die ik moest doorlopen voor de start. Maar door een afzegging voor museum bezoek van een motorclub kreeg ik die zaterdag ineens veel tijd. Heel vlot liep ik door alle verbeterpunten en om 16.00 uur in de middag was ik klaar. Alles functioneerde, er was een goede vonk, er was benzine, de carburateurs stonden op het oog gelijk en de ontsteking stond redelijk op tijd, er was oliedruk en er zat water in het systeem. De V6 zou dus nu dan toch gewoon moeten lopen?

Mijn vrouw Angelien en onze zoon Aris waren thuis. Een beetje hulp was wel welkom, al was het alleen al om het moment met een camera te vereeuwigen. En zo werd de brandblusser in gereedheid gebracht, een camera op een statief neergezet en het kleine hulptankje gevuld met benzine.

De nieuwe carburateurs hadden na een eerst druk op de startknop nog even een probleem om de benzine te verwerken maar na een gezamenlijke handoplegging op de kelken door ons drieën, kregen de carburateurs er toch zin in en kwam de eerste roffel uit het uitlaatsysteem. De ene na andere cilinder sprong bij en na een paar seconden schreeuwden alle 6 de cilinders het uit.  

De motor liep veel te snel. Er zat op dat moment nog geen toerenteller op omdat deze nog bij een reparateur was. Ik probeerde de motor langzamer te laten draaien maar dat lukte niet. De motor werd uitgezet.

Wat een sound !!

We trilden nog even na en toen hebben we, om het resultaat te vieren, een fles champagne opengetrokken.
Een week later zat ik bij een tuning bedrijf en deze vertelde mij dat bij deze carburateurs de vlinderkleppen geheel gesloten moeten zijn bij stationair loop. De lucht komt dan via een bypass waardoor hij toch stationair zal blijven lopen. De motor liep gelijke een stuk beter.

Na deze ervaring wist ik dat ik voorlopig geen tijd meer zou krijgen om nog aan de V6 te werken. Bijna elk weekend zou gaan zitten in de racerij van onze zoon Aris, museumbezoek, in juli naar Spa Francorchamps met de V6, een bezoek aan Breganze in september, een bezoek met de V6 aan de show in Stafford in oktober en heel veel lange werkdagen in het nieuwe bedrijf.
De tijd vliegt dus en het is nu december. Ik hoop de komende weken met de V6 eindelijk naar tuner te kunnen gaan. In het middengebied zit een deuk in het toerengebied. Daarna vliegt het blok naar 10.000 omwentelingen.

Wanneer deze V6 klaar is hoop ik gauw met de 2de V6, het prototype uit 1977, verder te kunnen gaan. Mijn handen jeuken en ik heb heel veel zin in dit project.

Wordt dus weer vervolgd…………..

Groeten en veel lees, kijk- en  luisterplezier,

Cor Dees

De laatste loodjes. Alles nalopen en checken.

Mijn vriend Gijs van Dijk hier bezig met het bedraden van de V6
Zijn vrouw Marjan en zoon Luca kijken toe.

De man en zijn machine.

Mijn Italiaanse broer Gianni Radin kwam uit Breganze op zijn Laverda 500!!